Gürgentepe İlçesi, 40-41 derece kuzey enlemleri (parelelleri) ile 36-38 derece doğu boylamları (merdiyen)arasında yer alır . İl merkezine uzaklığı 48 km,olup,yüzölçümü 213 kilometrekaredir.

Doğudan Ulubey,batıdan Çatalpınar,kuzeyden Perşembe ve Fatsa,Güneyden Gölköy,Kuzeybatıdan Çamaş güneybatıdan Kabataş ilçeleriyle çevrili olan Gürgentepe, Canik dağları ile Giresun Dağları’nın kesişim noktası üzerindedir. İlçe merkezinin rakımı 1275 metredir. İlçe Karadeniz’e yakın olmasına karşılık, Karadeniz Dağları’nın sahilden itibaren birdenbire yükselmesi sebebiyle engebeli bir arazi yapısı hakimdir. Genelde arazinin bütün yönlerden ilçe’nin kurulu olduğu merkeze doğru yükseldiği dikkati çeker.Bu yönüyle Ordu ili’ne bağlı ilçeler arasında farklılık gösterir.

Yeryüzü Şekilleri: Yeryüzü şekilleri 1300 metreye yaklaşan ve dağlık bir alanda bulunan ilçe topraklarının büyük bir bölümü dik yamaçlardan meydana gelir. Bu arazi yapısı ulaşım ve makinalı tarım açısından problemlidir. kuzeyden itibaren başlayan yükseliş ilçe merkezlerinde doruk noktasına ulaşır. Batıdan çatalpınar ve güneybatısında kabataş ilçeleri ile ilçe sınırını meydana getiren Tazvara Çayı’nın derin vadisinden başlayarak devam eden dik yamaçlar birdenbire yükselir. Kuzeyden başlayarak devam eden yükselme özelliği , doğubatı-güney istikametlerine doğru yöneldiğinde ilçe merkezine göre alçalma dikkati çeker.

İklim: Karadeniz ikliminin genel özellikleri ilçede her mevsim görülür. Kuzey rüzgarlarını getirdiği nem dolayısıyla bol miktarda yağış alır. Buna karşılık ilçenin büyük kısmı deniz iklimi ile kara ikliminin kesiştikleri nokta üzerinde bulunması kara ve deniz ikliminin etkilerinin birlikte yaşandığını gösterir.Yazları ılıman ve yağışlı geçerken, kışları soğuk ve kar yağışlı geçer. Yılın belirli mevsimlerine has olmamak kaydıyla sis görülür.

Bitki Örtüsü: Yörenin genelinde orman özelliği dikkat çekerken, meşe, kestane, kızılağaç, pelit, kayın, akasya, karaağaç, vb. ağaç türleri yaygın olarak ormanarda mevcuttur. Bunun yanı sıra ormanaltı bitki örtüsü olarak bilinen ormangülü, defne gibi maki türü bitkiler bol miktarda tabii olarak yetişir. Son yıllarda aşırı orman kırımı neticesinde orman varlığının büyük çoğunluğu kaybolmuştur. Genelde orman ürünleri yakıt ürünleri yakıt aracı olarak değerlendirmektedir. Artan inşaat malzemesi ihtiyacını karşılamak için gelişigüzel kayın, kestane, kızılağaç, mevcut orman varlığını tehdit etmektedir. Yörede orman bitkilerinin iklimin elverişli olması yüzünden yabani bitki diye adlandırdığımız ısırgan otu, sütleğen, böğürtlen dikeni, papatya, ebegümeci, eğreldi otu, bol miktarda bulunur.

Toprak Yapısı: Toprakların büyük çoğunluğu tarıma elverişli olmasına karşılık, arazinin dik yamaçlarınadan oluşması tarımı olumsuz etkiler. Toprak yapısı verim değeri yüksek Volkaro Sedimanter özelliği dolayisiyle volkanik yapıdadır. Verim gücü yüksek olan bu topraklar bol yağış alması, yabani bitkilerin zamanla çürüyerek tabii gübreyi oluşturması verim gücünü artırır.

Akarsular: Engebeli arazi yapısına sahip olan ilçede arazi yapısına karşılık önemli sayılacak akarsuları yoktur.genelde yamaçlardan kaynaklanan küçük dereler çoğunluktadır. Bu derelerin bazıları çık az su taşıdıklarından uzun süre yağmur yağmaması durumunda kururlar.Taşıdıkları su miktarı fazla olan başlıca akarsular: Tavzara Çayı, Kanyaş Deresi, Kara Dere, Kömüşkırak Deresi, Akören Deresi, Eskiköy Deresi dir.